گونزو ا
ز آ??چکه جوان بود، همیشه به شکار میرست. او باور داشت که فقط با ت
لاش و استقامت میت?
?ان?? به هدف خود برسد. هر بار که خارج میرفت، بیصدا در جنگل میپرداخت، به دنبال слідهای جانوران است.
اما این شکار نه برای خوردن گوشت بود، بلکه برای زنده نگه داشتن خویش. گونزو ا
ز آ??چکه پدرش به او تعلیم کرده بود، میدان?
?ته بود که طبیعت میت?
?ان?? سختگیرانه باشد. او باید همه علائم و نشانهای را متوجه میشد: слідهای قدیمیتر، سیاقتهای ریزشده، و حتی ردافزایی که ممکن است از قبل ا
ز آ?? چی؟
این ت
لاش بر او داشت که در روزها و شبها یکپارچه شود. گاهی باید در معقل بود، گاهی در کوهها و تنگناها. اما هر بار که بر میگشت، به خود میدان?
?ته بود که دیگری برای این کار وجود دارد: یک قایقران یا یک چوالان که میت?
?ان?? بهتر از او این کار را بکند.
اما گونزو ا
ز آ??چکه خودمست و خشن wasn’t。 understood که برا?
? رسیدن به بالاترین можливه، باید همیشه پیشی بکند. ویزه ای که او در طول زندگی اش öğrend had was که ت
لاش میرسد، اما همیشه با یک ایده و یک هدف جلو میاد.
این مقاله به شما نشان میدهد که چگونه یک فرد میت?
?ان?? از این ت?
?ان??یی استفاده کند تا خود را در برابر طبیعت قویتر کند.
